De expositie Inwards and Onwards in het Amsterdamse fotomuseum FOAM is de eerste Nederlandse expositie met werk van topfotograaf Anton Corbijn in negen jaar. Op de tentoonstelling dit keer niet alleen indringende zwartwitportretten van rocksterren, maar ook van kunstenaars als Anselm Kiefer, Damien Hirst, Lucian Freud en Karel Appel.
Eindelijk weer een expositie met werk van Anton Corbijn
'Eigenlijk ben ik een knullige fotograaf'
DOOR MARK ROOS
 Anthony Kiedis door Anton Corbij |
| Anthony Kiedis. |
,,Ik fotografeer al popmuzikanten sinds mijn 17de en je kunt niet altijd blijven doen alsof je 20 bent. Met uitzondering van de Canadese band Arcade Fire fotografeer ik bijna geen jongere bands, want dan voel ik me toch een beetje die ouwe fotograaf. Met de jaren ben ik me steeds meer gaan interesseren voor beeldende kunst. Bewondering is altijd een drijfveer geweest bij de mensen die ik fotografeer. Wie zijn die mensen die dit werk maken dat ik zo bewonder en kan ik dat vertalen in mijn foto's.''
Zijn er grote verschillen tussen muzikanten en beeldend kunstenaars?
Het grootste verschil tussen kunstenaars en muzikanten is toch dat hoe een kunstenaar eruit ziet geen onderdeel uitmaakt van zijn werk. Bij muzikanten doet het imago wel terzake. Beeldend kunstenaars zitten er vaak helemaal niet op te wachten om te worden gefotografeerd. Bij sommige kunstenaars heeft het soms wel drie jaar geduurd voordat ze 'ja' zeiden tegen mijn verzoek om ze te fotograferen.''
Is je houding ten aanzien van de mensen die je fotografeert in de loop der jaren veranderd?
,,In het begin was mijn bewondering voor de mensen die ik wilde fotograferen op het obsessieve af. Mijn grootste motivatie was niet het maken van de foto maar het deel willen uitmaken van een bepaalde wereld. Gelukkig is dat snel veranderd en is de foto centraal komen te staan en niet de beroemdheid.''
Op de expositie zien we portretten van Alexander McQueen, Tom Waits, Gerhard Richter, Lucian Freud, Bruce Springsteen en Karel Appel. Wat is de rode draad?,,De kunstenaars die ik heb gefotografeerd zijn grotendeels van mijn generatie. Het zijn stuk voor stuk mensen met een bijzondere drive. Enkelen zijn ook een soort godfathers van een bepaalde stroming. Neem nu kunstenaarsduo Gilbert & George. Wat zij maken behoort niet tot mijn favoriete kunstwerken; toch ben ik gefascineerd door hun verschijning en hun werkwijze.''
Tom Waits, Anselm Kiefer, Luc Tuymans: vanwaar die voorliefde voor tobbers en somberaars?
,,Ik hou van kunstenaars die worstelen. Die worsteling levert vaak bijzondere kunst op. Ik ben niet zo van de lichtgewicht wegwerpkunst.''
Je fotowerk is nog steeds zwart-wit. Gaat dat ooit veranderen?
,,Zwart-wit is voor mij de norm. Ik denk dat dat komt doordat ik me bij zwartwit-fotografie een duidelijke voorstelling kan maken hoe het eruit komt te zien, terwijl je met kleurfotografie voor verrassingen, soms onaangename, kan komen te staan. Daarnaast is zwart-wit een stap verder van de werkelijkheid af, en dat trekt me wel aan. En heel misschien heeft die liefde voor zwart-wit te maken met het feit dat ik soms zwaar op de hand kan zijn.''
 |
| Zelfportret. |
,,In het geheel niet: ik werk nog steeds analoog, met filmrolletjes. Ik heb er geen behoefte aan gelijk het resultaat te zien. Ik ben dol op die spanning tussen het moment van fotograferen en het uiteindelijke resultaat. Bij mij is dat wachten ook vaak echt heel spannend, want eigenlijk vind ik mezelf maar een knullige fotograaf. Tijdens het fotograferen vergeet ik nogal eens wat of let ik niet goed op. De basis van mijn foto's is vaak imperfect. Aan de andere kant ben ik bij het afwerken weer ongelooflijk perfectionistisch. Toch heb ik niet veel met moderne apparatuur. Ik heb ooit van de firma Hasselblad een digitale camera gekregen, maar ik werd helemaal zenuwachtig van dat ding met al zijn mogelijkheden en knopjes.''
Inwards and Onwards is t/m 1 september te zien in fotografiemuseum FOAM in Amsterdam. foam.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten